Alpakoterapia

Alpaka jest udomowionym południowoamerykańskim, trawożernym gatunkiem ssaka parzystokopytnego z rodziny wielbłądowatych (Camelidae). Zwierzę udomowione, hodowane dla wełny i mięsa, przypomina nieco lamę, ale jest od niej mniejsza i z budowy ciała bardziej podobna do owcy.

Alpaki są zwierzętami stadnymi, które hodowane są w całej Ameryce Południowej. Zazwyczaj jednak żyją w umiarkowanych warunkach w środkowych Andach od środkowego Peru do środkowej Boliwii i północnego Chile na wysokości od około 3500 do 5200 m n.p.m. Większość światowej populacji alpak żyje w regionie Altiplano Peru-Chile-Boliwia w Ameryce Południowej. Najwięcej, bo ponad połowa na świecie znajduje się w Peru i liczy 3,3 mln sztuk, 420 tys. żyje w Boliwii oraz 45 tys. w Chile. W związku z tym, że nie występują u nich problemy z aklimatyzacją zwierzęta te występują także na innych kontynentach (Stany Zjednoczone, Australia, Nowa Zelandia, Kanada i Europa) gdzie zostały importowane w latach 1980–1990. Nie są ograniczone do określonego środowiska, co sprawia, że są łatwe w utrzymaniu i występują na wielu obszarach.

Alpaki były hodowane ze względu na ich futro, z którego wytwarza się dzianiny i tkaniny. Jest to jedwabiste włókno naturalne, cieplejsze i bardziej delikatne od owczej wełny. Włókno alpak nie zawiera lanoliny, czyli wosku wydzielanego przez gruczoły łojowe z wełny zwierząt, dzięki czemu jest hipoalergiczne. Proces wytwarzania włókna alpak jest podobny do procesu wytwarzania owczej wełny.

Od dawna ogrody zoologiczne to już nie jedyne miejsca w Polsce, gdzie można je oglądać. Ich hodowla staje się coraz bardziej popularna. Szacuje się, że w naszym kraju jest ich już ponad 3'000, a od 2012 roku działa nawet Polski Związek Hodowli Alpak. Część osób decyduje się na prowadzenie klasycznej hodowli ukierunkowanej na sprzedaż wełny, co często jest to ich jedynym źródło utrzymania.

Natomiast niektórzy decydują się na zakup kilku alpak dla hobby, do zagród edukacyjnych, przedszkoli lub dla prowadzenia alpakoterapii. Są całkowicie udomowione, nie występują w naturze w formie dzikiej. To zwierzęta stadne, dlatego konieczne jest trzymanie ich w grupie liczącej minimum 3 osobniki. Mają bardzo łagodny charakter, łatwo przystosowują się do nowych warunków, a ich hodowla nie jest wymagająca. Na hektarze pastwiska można utrzymać 5-10 alpak. Strzyże się je raz w roku uzyskując od 1,5 do 5 kg runa.

Alpaki wykorzystuje się w tzw. alpakoterapii jest to terapia polegająca na współpracy terapeuty i pacjenta z alpaką. Taka forma terapii wspomaga leczenie oraz rehabilitację osób z niepełnosprawnością. Polega ona na bliskim i naturalnym kontakcie ze zwierzętami. W alpakoterapii mogą brać udział osoby z zaburzeniami i deficytami w sferze psychoruchowej, dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, zespołem Downa, porażeniem kończyn, zanikiem mięśni, zaburzeniami uwagi (ADHA), autyzmem oraz osoby opóźnione w rozwoju intelektualnym, motorycznym oraz osób niewidomych.Podczas terapii alpaka stanowi motywator do podjęcia działania przez pacjenta. Wpływa pozytywnie na jego sferę emocjonalną, poznawczą a nawet społeczną, relaksują, motywują do działania, rozwijają wyobraźnię spostrzegawczość oraz dają poczucie bezpieczeństwa, ponadto zmiejszają lęk oraz zachowania agresywne. Kontakt z alpakami ma wyjątkowe skutki w leczeniu dzieci z różnymi rodzaju niepełnosprawnościami, które pod wpływem tych zwierząt uspokajają się, rozluźniają mięśnie, zwiększają rozwój ruchowy i samoocenę. Alpakoterapia skierowana jest nie tylko dla osób niepełnosprawnych,ale także dla dzieci, młodzieży oraz osób starszych. Sama obecność zwierząt w naszym życiu wpływa pozytywnie na nasze zdrowie:

• obniża poziom bólu u osób z zespołem pourazowym
• wzmacnia układ odpornościowy naszego organizmu
• obniża ciśnienie i spowalnia tętno u osób z nadciśnieniem
• podnosi poziom naszej samooceny i empatii
• obniża poziom stresu i uspakaja osoby cierpiące na depresje i lęki
• pobudza do życia osoby starsze u których występuje np. otępienie starcze

Zalety jakie daje nam alpakoterapia to przede wszystim poprawa samopoczucia,nauka odpowiedzialności,łagodzi uczucie napięcia i niepokoju,pomaga się rozluźnić uczy, jak budować relacje,wspomaga rozwój ruchowy, a także wspiera budowanie samooceny i pewności siebie. Dobroczynne oddziaływanie zwierząt na człowieka postanowiono zdefiniować w połowie XX wieku. Wtedy narodziła się animaloterapia inaczej określana jako zooterapia.

• Animal-assisted activities (AAA) – zajęcia z udziałem zwierząt Metoda polega na interakcjach człowieka i zwierzęcia. Panuje atmosfera spontaniczności i zabawy. Terapia ma na celu pobudzić daną osobę do aktywności, ruchu, nawiązania kontaktu ze zwierzęciem. Nie jest ograniczona czasowo. Terapeuci nie robią w czasie sesji żadnych analiz i nie sporządzają opisów reakcji pacjenta.
• Animal-assisted therapy (AAT) – terapia z udziałem zwierząt Terapię prowadzi specjalista. Ta metoda ukierunkowuje na konkretny cel i jest dokładnie przemyślana. Podczas sesji prowadzi się zapis efektów, jakie przyniosła i oceny postępów pacjenta.
• Animal-assisted education (AAE) – edukacja przy udziale zwierząt Ta forma jest prowadzona zagranicą. W Polsce wchodzi w ramy dwóch wyżej opisanych. Celem do osiągnięcia jest praca na obszarach niepełnosprawności danej osoby. Pracuje się więc nad rozwijaniem motoryki w różnych zakresach, ćwiczeniem równowagi, funkcji poznawczych, pamięci, koncentracji, orientacji przestrzennej, koordynacji wzrokowo-ruchowej, a także nauką wymowy. Z metody mogą skorzystać też osoby, które mają problemy z poruszaniem się i korzystają z kul lub jeżdżą na wózku. Ważną kwestią jest praca nad sferą emocjonalną, niwelowanie stanów lękowych i obaw przed kontaktem z innymi. Stawia się na podnoszenie umiejętności współpracy i działania, np. w grupie. Celem jest także rozbudzenie w uczestniku terapii wiary we własne siły i możliwości oraz nauczenie wyrażania uczuć i mówienia o swoich potrzebach. Przebywanie ze zwierzętami pozwala również na wewnętrzne rozluźnienie napięcia, odpoczynek i umiejętność zrelaksowania się.

Ponownie wspominamy zalety jakie płyną z kontaktu ze zwierzętami wpływa na zmniejszenie poziomu bólu u osób z różnymi dolegliwościami, a także ze stresem pourazowym. Ich dobroczynne działanie wywołuje też obniżenie tętna i ciśnienia. Zaobserwowano również wzmocnienie układu immunologicznego, poprawę krążenia i ożywienie, zwłaszcza u ludzi starszych.

Zwierzęta te wykazują bardzo duża cierpliowść względem człowieka, są ciekawskie a zarazem spokojne i delikatne, nie wykazują agresji,ich nietuzinkowy wygląd przypominający pluszaka a do tego wełna, która w dotyku jest niezwykle miła, dzięki czemu stymulacja zmysłu dotyku działa nie tylko poprzez głaskanie ale również karmienie marchewką czy granulatem.

Alpakoterapia jest coraz popularniejszą formą zooterapii w Polsce, warto choć raz spotkać na swojej drodzę alpakę...do nich zawsze się powraca! Każda alpaka ma w sobie to coś co nas zauroczy,piękne duże oczy, miękką wełnę, piękny uśmiech, puchatą buzię czy kudłate uszka, to właśnie w nich można się zakochać od pierwszego wejrzenia.

Uwaga
WIZYTY U ALPAK Z LEŚNEGO ZAKĄTKA TYLKO PO UPRZEDNIEJ REZERWACJI TELEFONICZNEJ.
tel. 500 082 079